Wednesday, July 31, 2019

క్షమించండి అన్నలూ ..

అప్పుడే తెలుసు మాకు
ఆళ్ళకు మేము కవితా వస్తువు మాత్రమే అని
ఆ అక్షరాల భావోద్వెగాలు చప్పట్లకోసమే అని
మీరు మాత్రం ఏం చేయగలరు
మా కోపాలు ఒక చీర కోసమో రవిక కోసమో
ఆశపడి అక్కడే ఆగిపొతే
వంట గదిలో పోరాటమే జీవితకాలం పడుతుంటే
వీధి గుమ్మపు వెలుగు జెండాలు మాకెప్పుడు తారసపడతాయి
క్షమించండి అన్నలూ ..
మీ పుస్తకాల తోబుట్టువులు ఎప్పుడూ రక్తసంబంధీకులు కారు.
@Lakshmi