Wednesday, November 16, 2016

కన్నీళ్లకు కన్నీళ్లు

ఎన్నిసార్లు అలిగినా గడపదాటనివ్వని స్వార్థం నాది
వాటి ఉనికిని కూడా ప్రపంచానికి చూపించడం ఇష్టం లేక
నా చేతులతోనే వాటిని వాకిట్లోనే చిదిమేసే క్రూరత్వం నాది
.
అంత కష్టపడి.. పుట్టిన ప్రతిసారి కడతేరుస్తున్నా ...
ఏమరపాటుగా ఉన్నప్పుడు
గోడదూకి పారిపోయే ప్రయత్నంలో
నా చేతికి చిక్కి గుప్పిట్లో నలిగిపోతాయి
ఎవరన్నా చూస్తారేమో అని తలుపులు మూసుకుని
తలపులని తరుముతున్నా....
మరపుకు రానివ్వను .. మెలకువ రానివ్వను
ఆగలేక తొంగిచూసిన మరుక్షణంలోనే
పైటకొంగుకి ఉరితీయబడతాయి
.
@Lakshmi

అచ్చం నాలానే ....


++++++++++++++++++
వెలుగుకు భయపడే నిజాలు కూడా ఉన్నాయి
అచ్చం నాలాగే ...
వెలుగును మాత్రమే చూడాలనుకున్నంత కాలం
అవి తెరవెనుక నీడలనే తేలిపోయినట్లుంటాయి
కాలంతో పరిగెత్తేప్పుడు ఆ నీడలే నీతోడు ..
.
అలసిన నాడు ఆదరింపు కోసం
ఏనాడైనా వెనక్కి చూస్తే
ముందు వరసలో ఉండేది ఆ నిజాలే
అచ్చం నాలాగే ...
.
వెలుగుకోసం అంత ఇష్టం పెంచుకున్న నువ్వు
చీకటిలో ఉండే ఆ నిజాలను నమ్మడానికి
ఒక్కోసారి రోజులు నెలలే కాదు సంవత్సరాలే పట్టొచ్చు
అంత మాత్రాన ఆ నిజాలు చీకట్లో కలిసిపోవు
అచ్చం నాలానే ....
@Lakshmi

Friday, August 19, 2016

నిశాని

++++++++++
రెండు అక్షరం ముక్కలు రాగానే రచయిత అవ్వడు
నలుగురు వెనక రాగానే నాయకుడు అవ్వడు
అది సల సల కాగే రక్తం లో ఉంటుంది
నీకు నువ్వుగా పూసుకునే ఎర్రరంగుని చూసి 
రక్తపు మరకలని నువ్వే పొరబడుతున్నావు
బి పి లు పెంచుకోవడం తప్ప
నీ పెన్ను లోని సిరా ఎప్పటికి ఎరుపురంగు నింపుకోదు
తొలిపొద్దులో నువ్వు నాకు కనపడాలంటే
పడమర ఎరుపెక్కేవరకు నువ్ పోరాడాల్సిందే
అక్కడ ఇక్కడ నీడలెతుక్కునే పనిలో ఉన్ననీకు
యుద్ధం ఎక్కడ ఎలా మొదలవుతుందో ఎలా తెలుసు
రాళ్లను చేతుల్తో పగలగొట్టాలనే కసి రావాలంటే
ఆ రాళ్ళ దెబ్బ నీకు ఎప్పుడో తగిలుండాలి
ఇల్లంతా అత్తరు వాసనతో నింపుకున్న నీకు
రక్తం కక్కే అక్షర సత్యాలు అర్ధం కావు
అందుకే నిన్నంటాను నేను "నిశానీ " అని .
.
ఇప్పుడయినా  చదువుకో
కాలం కొన్ని పాఠాలు మన బ్రతుకు పుస్తకం లో రాస్తుంటుంది
నువ్వు వాటిని  చదవలేనపుడు నిరక్షరాశ్యం నిండిపోతుంది
నీకు నువ్వే చమురు లేని దీపంలా
చీకటి మగ్గిపోయి చరిత్రలో నీకంటూ పేజీ లేకుండా పోతుంది
ఇప్పటికైనా తలరాత మార్చుకొని
మాట్లాడే అక్షరాలతో సావాసం మొదలుపెట్టు .
@Lakshmi

Tuesday, July 5, 2016

ప్రియమైన అడాల్ఫ్ హిట్లర్ కి


అరేయ్...
.
నీతో ఫోన్ మాట్లాడకుండా వుండడం కష్టంగా వుంది
నిన్ను కలవకుండా వుండడం ఇంకా కష్టంగా వుంది
నీకోసం ఎదురుచూసి నువ్వొచ్చేసరికి నిద్రపోవడం బాధగా వుంది
అంత నిద్రలోను మాట్లాడాలని ట్రై చేసి మాట్లాడకుండా పడుకోవడం ఇంకా బాధగా వుంది
.
నీ ఫోటో పక్కలో పెట్టుకుంటే
దాని మీద
కాలేయ్యలేక పోతున్నా
చేయ్యేయ్యలేకపోతున్నా...
దాన్ని చూస్తూ పడుకోలేకపోతున్నా
చూడకుండా ఆపలేకపోతున్నా
.
నేను లేచినప్పుడు నువ్వు లేవవు
నువ్వు లేచేటప్పటికి నేనుండను.
పగటి పూట ఫోన్ కలవదు
రాత్రైతే ఫోన్ ఎత్తవు .
రోజంతా గడియారం బానే తిరుగుతుంది
రాత్రి పదకొండయితే మాత్రం
నిమిషాల ముళ్ళు నిదానంగా తిరుగుతుంది.
అదేందో మరి చేతబడి చేసిందానిలా ఫోన్ కల్లి అంతే చూస్తుంటా
నేను చెప్పిందంతా అర్ధం అయిందనుకుంటూ
అర్ధం కాకపోతే నా ఖర్మనుకుంటూ
.
ఇట్లు
కడుపునిండా తిని కన్నార్పకుండా చూస్తున్న
లక్ష్మి

Monday, July 4, 2016

రెండు జళ్ల సీతకు రోజులెక్కడివి ?

++++++++++++++++++++++

రావణుడెక్కడో లంకలో లేడు సీతా
పక్కింట్లోనో  లేక  ఎదురింట్లోనో
ఒక్కోసారి మనింట్లోనే ఉంటాడు

సీతా.. వాడు పది తలలతో పక పకా నవ్వుకుంటూరాడు
పలకరిస్తున్నట్టే పక్కనకూర్చుని
పళ్ళికిలిస్తాడు
గుర్తుపట్టేలోపు గొంతునులిమేస్తాడు 
తేరుకునేలోపు తగలెట్టేస్తాడు
.
నీ రాముడు నీ జీవితంలోకి రాకముందే
పురాణాల్లో ఉన్న రాక్షసులందరు
నీ ఇంటి కాలింగ్ బెల్ కొడతారు
.
ఇంకెందుకు సీతా ఆ ఎదురుచూపులు
ఈ చీకటి ప్రపంచంలో
వెలుగు నింపాలనుకునే మిణుగురులను
ఎప్పుడో వేయించుకుతిన్నారు

@Lakshmi



Thursday, June 30, 2016

ఈ జన్మకు .. ఇలా


+++++++++++
విరుల వానలో కురుల అందాలు
గంధపు చీరకు గులాబీ రేకులు
చీరంచున ఆడే సిరి మువ్వల రాగాలు
జతగాడి జాడకై పరుగిడిన పాదాలు
తమకాన్ని తమలోనే తమాయించుకున్న తడబాట్లు
కాలాల కౌగిట్లో కరిగిపోతున్న ఎడబాట్లు
వెన్నెల రాత్రుల్లో వసంత గీతాలు
మౌన పోరాటాల్లో మనసు ఆరాటాలు ..
కలల మాటున కలవరపాట్లు
మల్లెల మాటున మత్తెక్కిన సయ్యాటలు
ఈ జన్మకు ఇలానే ..
.
రేకుల అంచున వెన్నెల గీతికలు
తీగలనెక్కిన పూబాలల కిలకిలలు
కలువరేకు కళ్ళ కాటుక అందాలు
ఆ కాటుక మాటున దాగిన కన్నీళ్ల కవ్వింపులు
కరిగిపోతాను ఒరిగిపోతాను
ఈ జన్మకు ఇలానే
@Lakshmi


Monday, June 20, 2016

ఇంకెక్కడి ఏరువాక...


ఇంకెక్కడి ఏరువాక...
జోడెడ్ల ఉరుకులేవి ?
నాగళ్ల పరుగులేవి ?
ఆశగా ఎదురుచూసే
ఆసామి పెట్టె  ఉండ్రాళ్ళు ఏవి ?
.
ఇంకెక్కడి ఏరువాక...
తుప్పట్టిన నాగలి తుడిచేదెవరు?
తూరుపు కంటే ముందు లేచేదెవరు?
పడమట వరదగుడితో చుట్టరికం ఎవరికి?
పంటకాలవల గట్లతో చెలిమి ఎవరికి ?

ఇంకెక్కడి ఏరువాక...
వారసత్వం లేని వ్యవసాయం
ఫ్లాటులై పోతున్న పంటభూములు
మట్టి తన వాసన తానే పీల్చలేక
ఊపిరాడక వట్టిపోతున్న వైనాలు ..
.
మొక్కను మింగి
మోడును ఊసి
పసలేదంటూ
పనికిరాదంటూ
పచ్చని చేలని బంజరుగా మార్చి
పడక గదులు పేర్చారు .
.
ఆకాశం  ఏడిస్తే 
ఓదార్చి కన్నీళ్లను కడుపులో
నింపుకునే ధరణి
కనుమరుగై
కంకర రాళ్ళ కింద తొక్కబడి
ఛావలెక  ,చావురాక
జీవచ్చవంలా పడి వుంది
.
@Lakshmi

Thursday, June 16, 2016

సేవ్ గర్ల్ చైల్డ్ ( ఎవడి పాలాన పడెయ్యడానికో....?)


తానెల్ల తనువెల్ల కళ్ళై నపుడు 
నెనెల్ల నిలువెల్ల కన్నీరైనాను
 . 
తానెల్ల తనువెల్ల ముళ్లై గుచ్చినపుడు 
నెనెల్ల నిలువెల్ల రక్తమోడినాను 

తానెల్ల తనువెల్ల తడిమినపుడు 
నెనెల్ల నిలువెల్ల అగ్గినైనాను 

తానెల్ల తనువెల్ల కామగ్నితో నిండగా 
నెనెల్ల నిలువెల్ల తగలెట్టినాను 

అమ్మనై పుడితి తనకొరకు 
అక్కనై పుడితి తనకొరకు 
చెల్లినై పుడితి తనకొరకు 
కడకు ఆలి రూపమూ ఎత్తితి ... 
.
సహవాస దోషమా .. దురహంకార రూపమా 
ఆదిశక్తినే ధిక్కరించు మగజాతి మదమా .. 

ఎగిరెగిరి మీసాన్ని మెలితిప్పుతున్నావు 
బూడిదగురోజు బొమికలైనా మిగులునా...
@Lakshmi
 

Wednesday, May 11, 2016

నాకక్కర్లేదు


మాట్లాడని అక్షరాలు నాకక్కరలేదు
మరణించిన మనసులు అసలక్కర్లేదు
.
ముట్టుకున్నా వాసన తెలియని ఎరుపురంగులు
ఎంత ఎత్తున వున్నా విలువతెలియని రెపరెపలు
వెలిగించినా వెలుగునివ్వని వ్యవస్థలు
బయటకొచ్చి ప్రపంచాన్ని చూడలేని బెక బెకలు
నాకక్కర్లేదు
.
కళ్ళున్నా చూడడానికి ఇష్టపడని చూపులు
బ్రతికున్నా ఇంకొకరి బ్రతుకుకోరలేని జీవితాలు
చలనం లేక చంచలత్వం వచ్చిన రాతి శాసనాలు
కంచర గాడిదలకు కాపలా కాసే యునిఫారంలు
నాకక్కర్లేదు
.
నేనేంటో.. నాకు నేనేంటో ..
నా వరకే పరిమితమయ్యే ఈ సిద్దాంతాలేంటో
ఏదో రోజు నీ వరకు రావా ..
అప్పుడు కూడా నువ్విదే అంటావ్
"నాకక్కర్లేదు " అని
@Lakshmi

Tuesday, May 10, 2016

మరో " ఆత్మ " కథ

నిన్న నేను చంపిన హృదయం
స్మశానంలో సగం తగలబడి
అనాధ శవంలా అలానే ఉండిపోయింది .
మరో " ఆత్మ " కథ
అనంతం లో కలిసిపోతుంది
ఇన్నాళ్ళు చదివిన కథలు
కథలని తెలిసి కూడా
కన్నీళ్లు పెట్టిన నా హృదయాన్ని
కంటిలో చెమ్మ కుడా రాకుండా
కాల్చి పడేయాల్సి వచ్చింది ...
దాని కోసం అది కూడా
ఏడవలేకుండా కళ్ళు పీకి
నిర్దాక్ష్యణ్యంగా కొట్టి చంపా ...
నిన్న చంపిన నా హృదయం
రక్తపు మరకలు
ఈరోజు నా ఉతికిన చొక్కాకి
కొత్తగా అంటుకున్నాయి
తనకోసం కన్నీళ్లు కార్చలేక పోయా అని
నా దేహం తను ఖాళి చేసిన భాగాన్ని
రక్తంతో నింపింది ...
సమాజంలో బ్రతకడానికి
దాన్ని చంపాను
తనులేక ఉండలేక
నన్ను నేను చంపుకుంటున్నా
హత్యా లేక ఆత్మ హత్యా
లేక అంతరాత్మ హత్యా ?
కాదు కాదు
ఇది అంతరాత్మ చేసుకున్న
" ఆత్మ" హత్య
@Lakshmi

Just for Fun

అర్దరాత్రి ఆకలయి మెలకువ వచ్చింది
అనిపించిందే తడవుగా మహాబార్ బుక్ లోని వైట్ పేపర్ తీసా
నా ఇంటర్ లో మా ఫిబీ మేడం చెప్పిన
నాలుగు మంచిమాటలు పేపర్ పై రాసుకున్నా
కొంచెం స్పైసిగా వుండాలని
రెండు శ్రీ శ్రీ గారి లైన్లను దానికి కలిపా
మళ్లీ ఉప్పు తక్కువ అవుతదేమో అని
మా NSR గారి లైన్లు ఒక అయిదు కలిపా
పేపర్ ఫుల్ అయ్యింది
ఇంక తిందాం అని మడత పెట్టా
ఇంతలో మసాలా తక్కువ అవుతుందేమో
అని అనుమానం వచ్చి
నాకు ఇంగ్లీష్ నేర్పిన కమలిని ముఖర్జీ
అనగా మా B Tech ఇంగ్లీష్ లెక్చరర్ ...
ఆవిడ పలికిన నాలుగ ఇంగ్లీష్ పదాలు వేసా ..
వహ్... సూపర్ ..
తినబోతుండగా .....మధ్యలో
మా కెమిస్ట్రీ మాస్టర్ RK గారు చెప్పిన విషయం గుర్తొచ్చింది
" చదవని రోజున తినే హక్కు లేదని "
వెంటనే పేస్బుక్ ఓపెన్ చేసి రెండు పోస్ట్ లు చదివేసి
గబా గబా తినేసి పడుకున్నా
.
@Lakshmi

పల్లెటూరిలో ప్రేమ

అప్పుడు ఫోన్లు లేవు
ఒకే వూర్లో వుంటాం కాబట్టి ఉత్తారాలు అక్కర్లేదు
మాట చెప్పడానికి మధ్యవర్తులు లేరు
రేపు ఎప్పుడు కలవాలి అని చెప్పుకోలేదు
వూరి మధ్యలో వాళ్ళ ఇల్లు
వూరి చివర మా ఇల్లు
అయినా కలిసేవాళ్ళం
ఏకాంతం అనే మాట అసలే లేదు
కలిసి ఉన్నంత సేపు సిగ్గుతో మాటలు రావు
ఆ... ఊ.. అనుకునే లోపు ఎవరో ఒకరు వచ్చే వాళ్ళు
ఇష్టం అంతా కళ్ళతోనే మాటలన్నీ సైగలతోనే
అప్పుడప్పుడు గట్టు మీద నాకోసం పడేసే బంతి పువ్వు
పువ్వు పెట్టుకుని పొలానికెళ్తే పెళ్ళాన్నయిపోయినట్టే అని సంతోషం
దాహం అవ్వకపోయినా కాలువ దగ్గరకొచ్చి కలిసి పోవడం
వస్తానని చెప్పకపోయినా వచ్చేవరకు ఎదురుచూడ్డం
రాగానే సిగ్గుతో పారిపోవడం
నాకోసం విసిరిన రాళ్ళు పక్కన పని చేసే పిల్లకు తగలడం
కనపడకుండా చెట్టు చాటున కూర్చొని దాక్కోడం
సంబంధం లేకపోయినా నేను పనిచేసే పొలానికొచ్చి
అవసరం లేకపోయినా పొలం యజమానికి సాయం చేస్తున్నట్టు
నాకు సిగ్నల్స్ ఇవ్వడం
పని లేని రోజున నన్ను చూడ్డానికి స్నేహితుడినేసుకుని
అవసరం లేకపోయినా మా వీధిలో తిరగడం
జాతరలో ఎవరు ఏ రంగు బట్టలేసుకోవాలో ముందే చెప్పుకోవడం
సహవాసగాళ్ళు నన్ను చూడగానే తనను ఆట పట్టించడం
గాజులు కొని ఇచ్చేవరకు దాచలేక ఇంట్లో దొరికి
తొందరలో చెల్లికోసం అనగానే ఆమె వచ్చి తీసుకోడం ....
.
ఇంకా ఇంకా చెప్పుకుంటూనే పోతే
ఆ పల్లెటూరిలో ప్రేమలు ఎప్పటికి మధురంగానే ఉంటాయ్
అవి విఫలం అయినా కూడా ... తీపి జ్ఞాపకాలుగా మిగిలిపోతాయ్
@Lakshmi

ఇది అది కాదు

నగ్నంగా కనిపించే నిజాన్ని చూడలేక
మీ సిద్ధాంతాల రంగుల బట్టల్ని కప్పి
మీ చూపుతో మీ మనసుకి మీరే అసత్యాన్ని చూపి
ఆ తప్పుని సమాజానికి ఆపాదిస్తూ
మీ కవి రాతల్నినిజమని నమ్మే
భవిష్యత్తుకు
నిజాన్ని వేశ్యగా చూపి
అబద్దాన్ని అమ్మలా చూపించండి
.
మీ బాటలో నడిచిన వాళ్ళు
నిజం తెలిసిన నాడు
మీరు అందంగా అలంకరించిన స్మశానంలో
మీ బంగారు సమాధుల్ని కడతారు
@Lakshmi

( మహిళా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు )'

నేను నమ్మను
మీరు ఎన్ని చెప్పినా
ఎన్ని సార్లు చెప్పినా
ఎంత గింజుకుని చెప్పినా
నేను నమ్మను

ఈ ఒక్క రోజు
మీరు చూపించే గౌరవం చూసి
364 రోజులు చేస్తున్న
దౌర్జన్యాలను మరచి
పళ్ళికిలించడం నా వల్ల కాదు
.
సిద్దాంతాలను పేపర్లలో చూపి
చేతల్లో
మీ చెత్త బుద్దిని చూపిస్తున్న సాక్ష్యాలను
చూస్తూకూడా చూడనట్టుగా ఉంటూ
మీ మేకప్ బ్రతుకులకు
పౌడర్లు అద్దడం నాకు రాదు.
.
మీ మాటలకు చేతలకు
చప్పట్లు కొట్టే చింతామణులు
చెరువు గట్ల దగ్గర చేరి వుంటారు
వెళ్లి అక్కడ చెప్పుకోండి
మీ హృదయ పూర్వక
ఆరాధనలు , అభ్యుదయ భావాలు .
.
ఇక్కడొచ్చి
మీరెంత అరిచి గోల పెట్టినా
మీ ఉత్తుత్తి గౌరవాలను
నేను గౌరవించను
@Lakshmi

ఎవడు?

ఎవడు తిన్నాడు పచ్చడి మెతుకులు ?
ఎవడు తాగాడు ఇక్కడ గంజి ?
ఎవడిక్కడ వివక్షకు గురయింది ?
ఎవడి తరపున నిలబడి ఎవరిని ఎదిరిస్తున్నావ్ ?
ఎవరిపై కోపాన్ని ఎవరికి చూపిస్తున్నావ్ ?
ఎవరిని బలిచేసి ఎవరి ఆకలి తీర్చాలనుకుంటున్నావ్ ?
చివరికి ఎవరికి గర్భశోకం మిగులుతుంది ?
ఈ ప్రశ్నలకు తిరిగి ప్రశ్నలే వస్తాయి జవాబుగా ...
.
ప్రశ్నకు అసలైన జవాబు దొరకిన నాడు
పేదోడికి పెద్దోడికి మధ్య
మధ్యవర్తిలా వ్యవహరిస్తూ
పుల్లా పుల్లా చేర్చి
ఇన్నాళ్ళు మామద్యన మంటపెట్టిన
ముండా కొ__ కుల అస్థిపంజరాలతో
మేమందరం చలి కాసుకుంటాం
@Lakshmi

మాది పొనుగుపాడు

మాది పొనుగుపాడు
మళ్లీ చెప్తున్నా ... మావూరు పొనుగుపాడు ..
నేను పుట్టి పెరిగిన ఊరు
నాకు
కష్టాలు చూపించిన ఊరు
ఇష్టాలను పెంచిన ఊరు
కష్టపడి ఇష్టాన్ని దక్కించుకునే
కసిని నేర్పిన ఊరు
ఇక్కడే
నేను సెలయేటి నీళ్ళతో ఆడాను
గట్లు తెంచుకున్న వరదలో ఈదాను
ఇక్కడే
నేను వేప చెట్ల నీడలో సేద తీరాను .
ఎర్రటి ఎండలో కూలిపనులకు పోయాను
ఇక్కడే
నేను మధురమైన ప్రేమను పొందాను
కపట మనసుల మోసాలకు బలయ్యాను
ఇక్కడే
నేను నా మనసుని ఆస్వాదించాను
నా అంతరాత్మను అనుభూతి చెందాను
ఇక్కడే
నా అనుభవాలు అక్షరాలుగా మార్చగల
పరిజ్ఞానం పొందింది
ఇక్కడే
అక్షరజ్ఞానాన్ని అనుభూతులుగా మార్చుకోగల
పరిణితి చెందింది
.
.
మాది పొనుగుపాడు
మళ్లీ చెప్తున్నా ... మావూరు పొనుగుపాడు ..
.
బంధాల విలువలను
పాఠాలుగా నేర్పగలదు
గుణపాఠాలతోనూ నేర్పగలదు.
.
@Lakshmi

@PONUGUPADU

మనసున్న మనుషులు
మమతలతో కట్టుకున్న పొదరింటి
వాకిట్లో విరిసిన విరజాజుల వాసనలతో
తన మదిని నింపుకుంటున్న ఆ శివయ్య ఓ దిక్కున
.
ఉత్తరపు పొలాన అలసి వచ్చి
పచ్చగడ్డి తో వేసిన పానుపున
సేదదీరే కోడెదూడలను
చూస్తూ మురిసిపోతున్న శ్రీ రామచంద్రుడు మరో దిక్కున
.
అంతా నావాళ్ళే అనుకుంటూ
అన్నిటిని ఆలకిస్తూ
అరుగుమీదకూర్చోని వచ్చే పోయే వారిని
వివరాలు అడుగుతున్న ఆ పోతులురయ్య ఊరిమధ్యన
.
అన్నింటా అందరిని కాపాడుకొస్తూ
ఊరి పొలిమేరలను కాస్తున్న
ఆ అక్క చెల్లెళ్ళు పోలేరమ్మ అంకమ్మలు ఊరు చివరన
.
.
ఇన్నేళ్ళుగా కనిపించని అందాలు
ఈసారి కొత్తగా తోచాయి
నా ఊపిరి నా ఊరి పునాదులతో నిండిపోయింది
ప్రతిసారి పండగంటే రెండు రోజులు పనికి సెలవులాంటిది
కాని ఈసారి
తిరుగు ప్రయాణం లో
అమ్మ సర్దే అరిసెల పార్సిళ్ళ తో పాటు
మోయలేనంత బరువున్న
అనుబంధాల మధురానుభూతులుగా నాతో వచ్చాయి
@Lakshmi

ఓ రోజు వస్తా మీకోసం

ఎన్ని కన్నీళ్లు మింగానో ఆరోజు
బ్రతకాలనే దాహం తీర్చుకోడానికి
చేతిలో వున్నది ఒక్కసారిగా గొంతులో పోస్తే పనైపోతుంది
అంతవరకే తెలుసు అప్పటివరకు
ఇష్టంలేని కూరే కడుపులోకి దిగదు
అలాంటిది సంబంధం లేని దేదో నాలుకమీదపడగానే
ఒక్కసారిగా పేగులు ఏడవడం మొదలు పెట్టాయి నన్ను ఏం చెయ్యొద్దు అంటూ
రెండు చేతులతో నోటి నైతే కప్పి పెట్టాను కానీ
కడుపులోనుండి వస్తున్న వేడి ఆవిర్లు
వేరే మార్గాలను వెతుక్కునే ప్రక్రియలో
గొంతు దాటిన కీటకనాసిని కంపు
ముక్కుపుటల్లోంచి మళ్లీ బయటకు వస్తుంది
ఏడవాలనే ఉద్దేశం లేకపోయినా
కళ్ళు ఎర్రబడి
ఆ మంటల్లోంచి కాగిపోయిన నీరు కారిపోతోంది
ఏమి లేదు ఇంకో అయిదు నిముషాలు... అంటూ
నా చేయి నేనే పట్టుకొని ఒదార్చుకుంటుంటే
రెండు నిమిషాల్లో కనపడని గొంతు వినపడుతుంది
కానీ ఆమె చెప్పింది తప్పు అనడానికి ఆధారమైన నేను , నాకే కనిపించడం లేదు .
ఏమీ చెయ్యలేక ,
అబద్దాలకు భయపడి నిజాన్ని నిరూపించలేక
చేతకానిదానిలా , చెయ్యని తప్పును నాతోనే సమాధి చేసుకున్నా ..
ఆ సమాధి కట్టి రేపటికి ఆరేళ్ళు ...
కానీ నా ఆత్మ ఇంకో అరడజను గొయ్యిలు తవ్వి ఎదురుచూస్తుంది
వచ్చే జనభా లెక్కల్లో ఎవరి లెక్క తప్పబోతుందో మరి ....
@Lakshmi

Monday, May 2, 2016

ఎగురుతున్న ఎరుపు రంగు ఇది

ఏముంది ఆ ఇజంలో
పుడమి తల్లికి కడుపు కోత తప్ప
ఎరుపు రంగు ఏరులై పారడం తప్ప
.
నిజాన్ని మరచి ...
ఇజం ఇజం అంటూ గుండెలు బాదుకొంటూ
ఎరుపురంగు జాడలు విడుస్తున్న లేలేత అడుగులు
ఏ గమ్యాన్ని చేరాలనుకుంటున్నాయి
నీలో నువ్వు బ్రతికుంటే దాన్ని అడుగు
నీ గమనం , గమ్యం రెండూ ఒకవైపేనా అని ...
.
నిన్ను నువ్వు కాపాడుకోడానికి
ఈ ఎరుపుకండువాని ఎంచుకున్నట్టయితే
నీకు తెలియకుండానే అది నిన్ను కాల్చివేస్తుంది
నిఖార్సయిన మనుషుల నెత్తుటితో వెలిగిన సమిధ అది.
.
ఇంటికి ఎరుపురంగేసినంత మాత్రానా
నీ కళ్ళలో ఆ ఎరుపు కనపడదు
ఆకలి అన్నోడి గొంతు నులిమి
వాడి మాంసాన్ని పెంపుడు కుక్కలకు పెట్టె _ కొడుకుల
గుమ్మాలకు కాపలాగా మారిన
నీ నాయకత్వంతో విసుగెత్తిన ఈ చెమట చుక్కలు
ఏదో ఒకనాడు
తమ గుండెమంటలు చల్లార్చుకోడానికి
కల్తీ కలిసిన నీ నేత్తురిని వాడతాయి

@Lakshmi

Thursday, April 28, 2016

ప్రేమ కెరటం


ఎన్ని సార్లు ఎగురుకుంటూ ఒడ్డుకోచ్చానో
నిను ముద్దాడాలని
నీ ముందుకు రాగానే
ఏదో సిగ్గు వెనక్కు లాగేస్తుంది
.
వెనక్కి వెళ్ళిన వెంటనే
మళ్లీ చూడాలనే గుబులు
నీవైపే లాక్కొస్తుంది .
.
నీచేతులలో చేరేలోపు
నీదాన్ని కాలేనెమో అన్న బెంగ
వెనకడుగు వేయిస్తుంది
.
నిన్ను విడిచి ఉండలేక మనసు
మరో కొత్త అలలా
నీ పాదాలను తాకుతుంది
@Lakshmi

మా హిట్లర్ తో మరో చరిత్ర


(@ చౌదరి గారి అబ్బాయ్ ) 

ఏమరపాటుగా ఈనాడు చదువుతూ వాకిట్లో కూర్చున్న రోజులు అవి
ఓ రోజు సాయంత్రం
పోద్దుపోకముందే ఆఫీసు నుండి గూటికి చేరి
స్టీల్ గ్లాసులో హాస్టల్ టీ పోసుకుని
ఫస్ట్ ఫ్లోర్ లోవుండి ప్రపంచాన్ని చూస్తున్నా ...
ఖాళీగా ఉన్న కాలనీ లోకి
ఒక్కసారిగా ఒక ఏడుగురు ఎక్కడినుండో ఊడిపడ్డారు
చూస్తె  సైటేస్తుందనుకుంటారు
చూడకపోతే షో చేస్తుందనుకుంటారు
ఈ మగాళ్ళు అంతే ...
అయినా నాకేం భయం .
పక్కనున్న బాదం చెట్టుకింద కూర్చొన్న తెల్ల కుక్క పిల్లను చూస్తున్నా...
.
ఏడుగురులో నలుగురు ఎదురుగా ఉన్న హాస్టల్ లోపలి వెళ్ళారు
మిగిలిన ముగ్గురు , చోటు సరిపోక పోయినా అదే హాస్టల్ అరుగుపై కూర్చున్నారు
నాకేం పని .. నేనెందుకు చూస్తా ..
టీ అయిపొయింది ... ఖాళీ గ్లాస్ పట్టుకుని
ప్రపంచానికి ఈ పూటకు బై చెప్పి 
రూం లోకి తిరగబోయా..
.
నా ఎడం వైపు ఉన్న గుండెకి ఏదో అయ్యింది
ఒక్కసారి ..ఇంకోసారి ..మరొక్కసారి ...
చూడు చూడు అని కళ్ళని మొండికేసి మరి అటువైపు తిప్పింది
వద్దన్నా వినకుండా ...
.
ఆరు అడుగులున్న గుమ్మలోనుండి
ఆరున్నర అడుగులున్న అందగాడు బయటకొచ్చాడు
.
ఏడుగురులో ఏ ఒక్కడు కాదు వీడు
అప్పుడే వచ్చాడు
తెలుగోడిలా లేడు.. మరి ఏ భాష , ఏ ఊరు
.
రోజుకో అరగంట చొప్పున
షెడ్యూల్ వేసుకుని మరి రెండు వారాలు సైట్ కొట్టా
వీకెండ్స్ అయితే స్పెషల్ క్లాసు...
.
ఆ ఏడుగురితో కలిసి ఎనిమిదో వాడిగా
ఒకరోజు బయట కెల్లోస్తూ ..
తెలుగోడే అన్న విషయం బయటపడేసాడు
.
మనసు ఎగిరి గంతేసింది .. మనోడేలే.. చెప్పడం సులువేలే అన్నట్టు ..
ప్చ్ ఎగిరినా అందడు .. అంత హైటు మరి
హైటు చూసే పడ్డా మరి...
.
ఓ శనివారం సాయంత్రం
ఎన్ని గ్లాసుల టీ తాగినా , ఎంతకీ కనిపించలేదు
ఏడుగురిలో కనీసం ఒక్కడూ లేడు
ఎనిమిదవ్వోస్తుంది .. ఎలా తెలుస్తుంది
ఏమయ్యారు , ఎవరినడగాలి ...
మిస్సయ్యనా ?...
.
మెంటలోడు మెల్లగా లోపల గదిలోంచి వచ్చాడు
నిద్రపోయినట్టున్నాడు
ఎప్పుడు పక్క చూపులు చూసేదాన్ని
మిగతావాళ్ళు లేరుగా .. నేరుగా అతన్నే చూడడం మొదలెట్టా
మనసుపెట్టి మరి చేసిన పని కదా
వెంటనే తగిలిందనుకుంటా నా చూపు ,
వెంటనే అతని తొలిచూపు నావైపు   ..
.
చూపుల్లోని ప్రేమలేఖలకు
ప్రత్యుత్తరం పాజిటివ్ గానే వచ్చింది
.
నా మార్నింగ్ వాక్ సమయం ఒక గంట పెరిగింది..
అతని జిమ్ లో వుండే టైం తగ్గి
జిమ్ బయట టీపాయింట్లో గడిపే టైం పెరిగింది... 
అయినా వాడి సిక్స్ ప్యాక్ లో ఏమార్పు లేదు.
బై బర్త్ వచ్చాయేమో మరి...
.
ఇప్పుడు
కాలంతో పాటు కలల్ని కంటూ
వాటిని జ్ఞాపకాలుగా మార్చుకునే పనిలో వున్నాం 

@Lakshmi

Thursday, April 21, 2016

ఆరాధన // మా చౌదరి గారబ్బాయ్ కోసం




ఆరాధన
అవును ఆరాధన
నా మనసు నీ తలపులలో చిక్కుకున్నప్పుడు
అదేంటో తెలుసుకుందామని
ఆవేశంగా నీవైపు రాగానే
ప్రేమగా చూసే నీ కళ్ళను చూడగానే
చెప్పకనే తెలిసిపోయే మధురమైన మైమరపు
ఈ ఆరాధన ……….
.
ఆరాధన
అవును ఆరాధన
అలలు అలలుగా ఎగసిపడే
మనసులోని కోరికలు
నీ పాదాల్ని తాకగానే
సిగ్గుతో తలవంచుకుని
ఒక అడుగు వెనక్కి తగ్గి
పాదాభివందనం చేస్తూ
నీ చేతి స్పర్సకోసం ఆశగా చూస్తున్నప్పుడు
కలిగే వలపు
ఈ ఆరాధన
.
ఆరాధన
అవును ఆరాధన
కౌగిలిలో కరిగిపోవాలని
కలలు కంటూ
వాకిటనే నా తలపులకు కావలి కాస్తూ
మాపటికి నువ్వు తెచ్చే మల్లెమొగ్గల కోసం
మౌనంగా మాట్లాడే భాషే
ఈ ఆరాధన
.
ఆరాధన
అవును ఆరాధన
తొలిజాము కోడికూతకు
మరో ఘడియ మిగిలుందన్నప్పుడు
మనసు మౌనంగా
నిట్టూర్పుల వేడిని వదిలి
నీ నూనుగు మీసాలను
తాకుతూ పరవశించి పాడే పాటే
ఈ ఆరాధన
.

ఆరాధన
అవును ఆరాధన
నా అణువణువునా నిండిన
నిన్ను చూసి ,
నీ మనసే ఈర్ష్య పడేలా
నన్ను నేను రూపాంతరం చెందుతూ
నీకోసం ఇప్పటికి వాకిలిలో
ఎదురుచూస్తూ పడే ఆరాటమే
ఈ ఆరాధన
.
ఆరాధన
అవును ఆరాధన
పొద్దున్నే పూసే మందారం దగ్గరనుండి
సాయంత్రం విరిసే విరజాజి వరకు
అడిగి తెలుసుకో
నీకోసం నీలాకాసం వైపు చూస్తూ
పొద్దుపోయే సమయం కోసం ఎంత వేచానో
ఆ ఎదురుచుపుల ఎరుపెక్కిన కళ్ళ ఆశే
ఈ ఆరాధన
.
ఆరాధన
అవును ఆరాధన
నీకోసం నా మనసు ఎన్నిసార్లు
కూనిరాగాలు తీస్తూ
కునికి పాట్లు పడుతూ
వాలిపోయేపొద్దుని విరహంతో లెక్క కడుతూ
నువ్వొచ్చే వరకు చుక్కలన్నిటిని
చిక్కని మాల గట్టి
ఆ గుప్పెడు మల్లియలని
తడుముతూ ఎదురుచూసే
మెత్తని తలపే
ఈ ఆరాధన
@Lakshmi

Tuesday, April 19, 2016

ఆ నేనే

నేను
నేను నేనే
నేను ఆ నేనే
ఆ నేనే నీకోసం వచ్చాను
.
నీకోసం
ఆ మాగాణి గట్టు మీద
ఆ చింతతోపు దగ్గర
ఆ మాసారపు రత్తయ్య బావిదగ్గర
ఎదురుచూసిన ఆ నేనే
నీకోసం వచ్చాను
.
మీ మిరపతోట దగ్గర
మీ బాబాయి చేపల చెరువు దగ్గర
మీ యర్రవోరు బజారు వేప చెట్టు దగ్గర
నిన్ను వెతుక్కున్న ఆ నేనే 
నీకోసం వచ్చాను
.
ఏసుబాబు 2 ఎకరాల పత్తి దగ్గర
బొడ్డు అప్పారావు వాగొడ్డు మెట్ట దగ్గర
కుమ్మరి కోటయ్య తుమ్మ చెట్టు దగ్గర
నీకోసం కాచుక్కూచున్న ఆ నేనే
నీకోసం వచ్చాను .
.
.
ఇప్పటికైనా ఇస్తావా
పదేళ్ళ కింద తీసుకున్న నా  5 రూపాయలు
.
.
@Lakshmi

Tuesday, March 15, 2016

40 Things Every 20-Something Needs to Be Reminded of Sometimes




1. Relationships take hard work and…just kidding. You’re still young and there are about 7,159,894,536 people in the world. If your relationship is shit say you’re going out for cigarettes, never come back and start over.

2. Being enigmatic is never an excuse to treat people poorly.

3. Listen with the intent to understand.

4. Don’t do drugs…be drugs.

5. Life is too short to feel embarrassed.

6. Never argue with fools, cause people from a distance can’t tell who is who (Thanks, Jay-Z).

7. Never let someone make you feel like their inner world is richer and more complicated than yours.

8. There is strength in breaking down.

9. Set boundaries with people. If someone disrespects you, call them out, set a boundary in place and move forward right then and there.

10. Listen, smile, agree. And then do whatever the fuck you were going to do, anyway.

11. You can never make everyone happy; haters will see you walk on water and say it’s ’cause you can’t swim.

12. Being strong has nothing to do with holding in your feelings.

13. Focus all your energy not on fighting the old, but on building the new.

14. It’s okay to be selectively social.

15. People’s shittiness is almost always much more about them than it is about you.

16. Communicate your expectations, people can’t read your mind.

17. You’re not missing out on anything if you don’t go out.

18. One mistake won’t kill you. The same mistake over and over again will.

19. If someone tells you they can’t give you what you deserve, believe them.

20. Never confuse Facebook messaging for romance.

21. Consider the source.

22. For every shitty person, there’s a legit person who will surprise you in a positive way.

23. Know the difference between “complicated” and a “manipulative douchelord/douchebitch,” it will save you a lot of time.

24. Never let anyone tell you that you are not worth being loved if you don’t love yourself.

25. Be yourself; someone will be in love with you regardless of your state.

26. If you stop being afraid to fail, you’ll be unconquerable.

27. Embrace your weirdness.

28. Being normal is boring.

29. Fight for what you love.

30. If it’s still in your mind, it’s worth taking the risk.

31. “Maybe” = “No.”

32. Stop comparing.

33. If she cancels a date, she has to.

34. If he cancels a date, he has two.

35. Stop waiting for a “sign,” and just fucking do it.
 
36. You can be outgoing and introverted at the same time.

37. Don’t take kind people for granted.

38. You will question yourself and doubt your life; that’s good. This means you’re still open to growth.

39. Never validate messages from idiotic people with a response.

40. Trust yourself. You did it for a reason.


Friday, March 11, 2016

ఆడు కూడా మావాడేనంట

అదేంటో తెలియదు
నాకు తెలియకుండానే జరిగిపోతుంది 
మీ చేతి రాత చూడగానే
నా కళ్ళు చూపు తిప్పుకుంటాయి 
మీ పుస్తకాల వాసన తగిలినా చాలు
నా ముక్కులు పగిలిపోతాయి
బహుసా బలహీనుడి బలవన్మరణాలను
మీ బలంగా మార్చుకున్నారనేమో
లేక మీ బలగాన్ని పెంచుకోవడం కోసం
ఇంకొకడి వారసత్వపు బలాన్ని
బలంగా కాలరాసారనేమో
.
అదేంటో తెలియదు
మీ గాలే నచ్చదు
ఎన్ని పౌడర్లు మీరు కొట్టుకోచ్చినా
మీ చేత మానసికంగా చంపబడ్డ
బ్రతికున్న శవాల వాసన ముందు
ఫారెన్ సెంట్లు కూడా  దిగదుడుపే .
.
నర నరాల్లో స్వార్ధాన్ని నింపుకుని
వేరోకడి ప్రాణాలతో పైసలు రాల్చుకుంటున్నారు

మా పేరుతో తిరుగుతూ మావారితోనే
ఊడిగం చేయించుకుంటూ
మమ్మల్నే మూటగట్టి మూసినదిలో
పడేసిన మహానుభావులారా
ఈ బానిస
మీకు కిలోమీటరు దూరంగా ఉండి
సాష్టాంగ పడి నమస్కరిస్తుంది
@Lakshmi

Thursday, March 3, 2016

Unpaid Prostitute


ప్రపంచానికి వేల మైళ్ళ దూరాన విరిసిన ముద్ద మందారం నేను
విసిరిపారేసారనుకోనా లేక విరిసే సమయం వరకు వద్దనుకున్నారనుకోనా
ఏదైతేనేం దూరంగానో భారంగానో , జీవితం ఇంతవరకు వచ్చింది
ఇక ఈ మందారం
" దేవుడి పాదాన్ని చేరుతుందా
లేక రాకుమారి సిగలో మెరుస్తుందా "
ఆశ బాగున్నా ఆలోచన ఇంకోటి కూడా అడుగుతుంది
"కొంపదీసి దేశాన్ని అమ్ముకునే నాయకుడి మెడలో పడుతుందా
ఏమో ఏది కాక పుట్టిన చోటనే గిట్టుతుందా .."
ఈ ఎర్ర మందారానికి
ఎన్ని వేల సంవత్సరాలు పడుతుంది
ఆ సమాజాన్ని చూడడానికి ....
ఒక్కొక్క రేకు విచ్చుకుంటుంటే
వెలుగు రేఖలు మీద పడుతుంటే
నులి వెచ్చని వేకువలో తొలి పొద్దు రాకతో
ఎన్నో కోరికలను ఒక్కొక్క రేకులపై రాసుకుంటూ ..
చిన్న చిన్నగా కళ్ళు తెరిచా .........

నిన్న రాంత్రంతా ఈరోజు కోసం ఎదురు చూడడం తోనే గడిచిపోయింది ..
అయినా నాకళ్ళు అలసి పోలేదు
ఏదో కొత్త ఆశ
ఇక్కడనుండి చూస్తుంటే గుప్పెడంత కనిపిస్తున్న
ఆ అందమైన ప్రపంచం
దగ్గరగా ఎలా కనపడుతుందా అని
ఎన్ని రంగులో ఎన్ని చిత్రాలో , ఎన్ని విచిత్రాలో
అన్నీ ఈరోజు చూడాలి ..
కాని ఎలా ?
నన్ను ఎవరు తీసుకెళ్తారు?
ఇంత దూరం ఎవరు వచ్చి చూస్తారు ?
మనసు దిగులుగా వున్నా ...ఏదో ఆశ ...
.
.
సగం రోజు గడిచి పోయింది
నా కల కలలానే పోతుందా ? 
.
.
నా కోరికల రేకులు ఒక్కొక్కటి జీవం కోల్పోతున్నాయి
.
.
మధాహ్నం అయ్యింది
దూరాన ఎవరో కనపడుతున్నారు
కొంచెం ఆశ కలిగినా , ఎదురుచూపులకు ఓపిక లేదు
.
రానే వచ్చాడు అతను .
చెట్టంత తేరి పార చూసి
చేతికందిన పూలను కోసాడు
నేను చివరి కొమ్మన నిలబడి వున్నా
కనపడుతూనే వున్నా అందుకోలేక వెనుదిరిగాడు
.
నా ప్రాప్తం ఇంతే అనుకున్నా ..
ఏమైందో ఏమో వెనక్కి వచ్చి నన్ను తదేకంగా చూస్తున్నాడు
ఎలాగో నన్ను తీసుకెళ్ళాడు
ఇంకేందుకో ఆ చూపులు ..!
.
వెనక్కి రెండడుగులు వేసి మళ్లీ చూసాడు
నాకు కోపం వచ్చింది .
వెళ్ళే వాడు వెళ్ళకుండా అలా వింతగా చూస్తుంటే ..
.
ఎగా దిగా చూసి ఒక్క ఎగురుతో కొమ్మ అందుకున్నాడు .
పట్టరాని సంతోషం ....
వాడిపోయిన మొహం ఒక్కసారిగా వెలిగిపోయింది ..
నెమ్మదిగా తీసుకొని తెఛ్చిన బుట్టలో పెట్టి
నడక మొదలు పెట్టాడు.
బుట్ట లోనుండి పట్టణాన్ని చూస్తూ వున్నా ......
.
.
అడుగు అడుగుకి ఆనందం పెరిగిపోతుంది
వాడి నడకకి బుట్టలో నేను ఎగిరెగిరి పడుతున్నా
ఇన్నాళ్ళ కలలు  తీరబోతున్నాయి..
.
.
అంతా గందరగోళం .
అందరు అటూ ఇటూ పరిగెడుతూనే వున్నారు
ఎవరు  ఎవరికోసం ఆగడం లేదు..
.
బుట్ట తీసుకెళ్ళి ఒక కొట్టు ముందు పెట్టి
ఏదో మాట్లాడాడు
నన్ను తీసి బయట పెట్టి వెళ్ళిపోయాడు
.
.
గంట గడిచింది
ఇప్పటికి రెండుసార్లు నన్ను నీళ్ళతో తడిపాడు
ఎవరికోసమో ఎదురుచూస్తున్నాడు
నేను వచ్చే పోయే వాళ్ళను చూస్తున్నా
.
అందరు చూస్తున్నారు
కాని ఒక్కరూ మాట్లాడడం లేదు
ఒకడు వంకరగా చూస్తాడు
ఒకడు ఇష్టంగా చూస్తాడు
ఇంకొకడు ఎలా చూసాడో కూడా చెప్పలేకపోతున్నా
.
.
ఇంతలో ఒక ఎర్ర రంగు చీర కట్టుకున్న పెద్దావిడ వచ్చింది
నన్ను పట్టుకుని ఇటూ అటూ చూసింది
జడలో పెట్టుకుంటుందేమో అనుకున్నా
వాడితో ఏదో మాట్లాడి నన్ను కవర్లో పడేసింది
 సరే దేవుడికి పెడుతుందేమో చూద్దాం
ఏదయితేనేం ఒక గూటికి చేరుకోబోతోంది నా పయనం
.
.
అరగండ ఊపిరాడని ఆటో ప్రయాణం తర్వాత
ఒక పెద్ద ఇంటి ముందుకు చేరాం
నడుస్తూ ఆ ఇంటి పక్కవున్న చిన్న గల్లి లోకి వచ్చాం
చుట్టూ అందరూ ఆడవాళ్లే
అందంగా అలంకరించుకుని వున్నారు
కాని ఆ అందం మనసు వరకు రావడం లేదు
అయినా నాకెందుకులే వాళ్ళతో ...
.
.
ఏదో చిన్న పెంకుటిల్లు
ఇంత ఇరుకులో ఎలా వుండాలి
వెలుతురు కూడా సరిగా లేదు
గాలి కూడా ఏదో అత్తరు వాసనతో
ముక్కు పగిలిపోయేలా నిండి పోయింది  ..
.
.
తీసుకొచ్చి
చిన్న చాప మీద విసిరేసింది
నేల గట్టిగా తగలడంతో కొంచెం
బాధ అనిపించింది
ఇల్లంతా ఎంత వెతికినా
దేవుడి విగ్రహం గాని
ఫోటో కాని కనిపించలా ..
వెళ్లి అద్దం ముందు కూర్చొని
అలంకరించుకుంటుంది
ఓహ్ ఏదన్నా సుభకార్యానికి  వెల్తున్దేమోలె
చూస్తూ అలా కూర్చున్నా
.
.
ఆమె అలా ఓ అరగంటలో రెడీ అయ్యి
నా వైపు చూసింది
నేనూ ఆమెను చూసి నవ్వా
చేతిలో తీసుకుని
కొప్పులో ఒక పక్క పెట్టి చూసుకుంది
మొహంలో సంతృప్తి లేదు
తీసి నన్ను ఎగా దిగా చూసి
పట పటా నాలుగు రేఖలు విరిచేసింది
ప్రాణం విలవిల లాడింది
నొప్పి తట్టుకోవడం కష్టంగా వుంది
తీసి కొప్పులో పెట్టింది
ఎడమ చేత్తో నన్ను పట్టుకుని
టేబుల్ మీదనుండి కుడి చేత్తో ఏదో తీసి
గట్టిగా జుట్టుతో సహా నన్ను కదలకుండా
బంధించింది
ఇనుము అయ్యేసరికి
అది తగిలిన ప్రదేశమంతా గాయమయ్యింది
.
ఈ బాధ కంటే ఆ ఎడారిలో చెట్టుకు ఉండడమే
హాయి అనిపించింది
ఏం చేస్తా నా రాత ఇలా వుంది
.
.
ఎవరో తలుపుకొడుతున్నారు
వెళ్లి తీసింది
ఎవరో ఒకతను లోపలి వచ్చాడు
నోట్లో గుట్కా నములుతున్నాడు
సారా కంపు వొళ్ళంతా
ఇప్పటి వరకు ఉన్న అత్తరు కంపుకంటే
దారుణమయ్యింది  నా పరిస్తితి
పారిపోదామంటే ఆ ఇనుపచువ్వలొంచి
కదలలేకపోతున్నా
ఏం చెయ్యాలి ..
ఏడుపొస్తోంది
ఏం అర్ధం కావడం లేదు .
.
.
అయిదు నిముషాలు గడిచింది
ఆ తాగుబోతు ఎదవ ఇంకా పోలేదు
ఈవిడ ఇకిలిస్తూ మాట్లాడుతుంది
వాడు జేబులోంచి
ఓ అయిదొందల కాగితం తీసి
ఆమె చేతిలో పెట్టాడు
.
ఒక్కొక్క నిముషం ఎదురు చూసి
ఇలాంటి చోటుకి చేరతాననుకోలేదు
పట్నం .. పట్నం అని
ఇక్కడకొచ్చి ఇలా రాలిపోతాననుకోలేదు ..
.
.
రోజంతా ఎదురుచూసింది
ఇలాంటి ఆఖరి క్షణాలకోసమా ....!
.
కాదు కానే కాదు
కాని ఎలా తప్పించుకోవాలి
ఇలాంటి బ్రతుకు అక్కర్లేదు
తప్పించుకునే దారి లేదు ...
...
ఆలోచించా
ఒక్కటే మార్గం
అవును
ఆ ఒక్కటే మార్గం
.
.
నన్ను నేను నరుక్కోవడం 
ఒక్కొక్క రేకుని విరిచేసుకోడం మొదలు పెట్టా
అలా నాలుగైదు రేకులు విరిచే సరికి
అవి రాలి కింద పడ్డాయ్
అది చూసి ఆమె
పిన్నుఇంకా గట్టిగా పెట్టాలని
గట్టిగా కొప్పుని సర్దింది
.
.
ఆ పిన్ను నన్ను రెండుగా విరిచేసింది
.
.
నన్ను నేను చూసుకోడానికి మర్నాడు 
దేవుడి దగ్గర అనుమతి తీసుకుని వచ్చా..
నాకు తెలుసు
నేనేదో చెత్తకుండిలో పడి వుంటాను 

పుట్టుకకు ప్రాధాన్యం వున్నా
బ్రతుక్కు విలువలేకుండా పోయింది .
.
వెతుక్కుంటూ ఆ కొంప దగ్గరకొచ్చా ..
ఇష్టం లేకుండానే లోపలికొచ్చా
.
.
ఆవిడ నన్ను చేతిలో పెట్టుకుని
దిగులుగా కూర్చుంది 
ఎప్పటినుండో ఏడుస్తున్నట్టు వుంది
కళ్ళు ఎర్రగా మారి
కన్నీళ్లు కూడా ఎండిపోయాయి
.
ఆమెతో పరిచయం లేకపోయినా
ఎందుకో జాలి కలిగింది
అలానే చూస్తున్నా
.
ఒక గంట అయ్యాక నన్ను
తీసి అద్దం దగ్గర పెట్టి
అలమరా లోంచి మరొక చీర తీసి కట్టుకుంది
అద్దంలో తనని తను చూసుకొని
నవ్వు మొహానికి తగిలించుకుని
బయటకు వెళ్ళిపోయింది
.
.
అప్పుడు అర్ధమయ్యింది
వాళ్ళిచ్చే డబ్బులు
ఆమెను ఇప్పటికి కొనలేకపోయాయని..

@Lakshmi


.

Thursday, February 25, 2016

మనసుదే మతం ?

అఫీసుకొస్తూ రోడ్డుపై కనపడ్డ
ఆలోచనలన్నీ ఏరుకొచ్చాను
వచ్చాక వాటన్నిటికి గ్రూపులుగా
విడగోడదామని ఆలోచన వచ్చింది
రంగు ప్రకారం వేరు చేద్దామా అంటే
ఒక్కోటి ఒక్కో రంగులో వున్నాయి
సైజు ప్రకారం వేరు చేద్దామా అంటే
ఏ రెండు ఒకే సైజు లో లేవు
పోనీ వయసుని బట్టి వేరు చేద్దామా అంటే
అన్నీ సెకెన్ల తేడాతో పుట్టినవే
నాకు ఆలోచనలను వేరు చేయడమే
ఇంత కష్టంగా అనిపిస్తుంటే
మరి మనుషులనే వేరు చేసే
ఈ మతాలు కులాలు ఎవరి
ఆలోచనలనుండి పుట్టాయో మరి
ఎటు తిరిగి ఎంత వేరు చేసినా
ఏ ఒక్క మతానికి చెందిన
ఏ ఇద్దరి ఆలోచనలు
ఒకేలా లేనపుడు
మనుషుల్ని మతాల పేరుతో కులాల పేరుతో
విడదీసి ఉపయోగం ఏముంది
@Lakshmi

7 Little-Known Facts about Frida that will make you Love her Even More

 

 

 

“I paint my own reality. The only thing I know is that I paint because I need to, and I paint whatever passes through my head without any other consideration.” ~ Frida Kahlo

In November 2014, I spent a few days in Mexico City. I am always excited to visit new places, but my stay in Mexico City was particularly memorable as I visited Frida Kahlo’s Casa Azul (Blue House). Being in the place where she actually lived and created her art was a truly unforgettable experience. I cherish her art, but even more than that I cherish her free spirit. For me, she is a symbol of the victory of the spirit over the imperfect body.
Here are seven interesting facts you may not know about this great Mexican woman:

1. She changed the date of her birth.

She was born on July 6, 1907 in Coyoacan, Mexico City. But later she changed the date of her birth to July 7, 1910 as that was the date when the Mexican revolution started. Frida loved her homeland a lot and she wanted her date of birth to coincide with the beginning of modern Mexico. For some people this lie may seem rather jarring, but Frida believed that facts, like her own birth certificate, should not get in the way of higher truth. She perceived herself as a revolutionary artist and that was her higher truth.

2. She had polio as a child.

At the age of six, she developed polio, leaving her right leg much thinner than her left leg. She hid this deficiency under her long, colourful skirts, many of which you can see in the Blue House.

3. She called her husband a “grave accident.”

She once said, “There have been two great accidents in my life. One was the trolley, and the other was Diego. Diego was by far the worst.”
They met when she was still a schoolgirl. Rivera was twenty years senior to her and was famous for being unfit for monogamy.
They got married in 1929 and divorced in 1939 after Diego had cheated on Frida with her own sister. They remarried the next year. In the dining room in Casa Azul, the visitors can see two clocks sit side-by-side. One of them commemorates the date in which “the hours were broken,” when Frida decided to divorce Diego, and the other one bears the date when they remarried.
Their love was full of all consuming passion. They suffered when they were together but they suffered even more when they were apart. After Frida’s death in 1954, Diego mourned her for a year and then, true to form, he got married for the fourth time. However, it was his last wish to co-mingle his and Frida’s ashes. It did not happen in the end, as his daughter and his last wife didn’t support this idea. But the fact that was his last wish shows that their love survived the test of time, and that in his heart, he wished to be together with his beloved Frida.

4. She could not have children.

Due to the terrible streetcar accident when she was 18, she suffered from several serious injuries, including a broken pelvis, broken spinal column, a dislocated shoulder and 11 fractures to her right leg. It was also during that accident that a metal handrail pierced her abdomen and uterus making it impossible for her to ever have children.

5. She had a lot of pets.

As she could not have children, she surrounded herself with a lot of pets. She had monkeys, dogs, birds and a fawn that lived with her in Casa Azul. Of her 143 paintings, 55 show her in the company of her beloved animals. Guests visiting Casa Azul would often be entertained by a spider monkey named Fulang Chang, a gift from Diego, or the Amazon parrot, Bonito that used to perform tricks in exchange for butter.

6. She came to her first solo exhibition in an ambulance.

At the beginning of 1950s, Frida was diagnosed with gangrene in her right foot. In 1953, she spent nine months in the hospital and she had several operations during this time. In the same year, her biggest dream finally came true. She had her first solo exhibition in Mexico. Still bedridden, she arrived at the exhibition in an ambulance. There was a four-poster bed set up in the gallery especially for her. She spent the evening talking to guests and celebrating her success. Unfortunately, her joy was overshadowed a few months later when her right leg needed to be amputated to prevent the spread of gangrene.

7. She loved life.

Despite all the suffering and periods of depression, Frida loved life, dancing and music. She was known to party till late night and to win tequila challenges with men. She was famous for her wit and sense of humour.
Her last diary entry reads, “I hope the exit is joyful and I hope never to return.”
She died in her bed on July 13, 1954.

When you visit her Blue House, you get the impression that Frida has just left for a moment. Everything is in its place, her collection of Mexican folk art, her paints, her books, her wheelchair, her colourful dresses. The thing that brings you back to reality is her black, posthumous mask wrapped up in a colourful scarf, lying on her bed. This blackness is so different from anything you see in this house that it can really send a chill down your spine as it did in my case.
The mask made me think of Frida’s suffering but the contrast between the mask and the avid colours of her house, made me think of her independent spirit and her will to live life to the fullest.
As she once said, “Who needs feet? I’ve got wings to fly.”

Source: Elephant Journal

Thursday, February 18, 2016

అకారణ జన్ములు


పుట్టక ముందే వీళ్ళ తలరాతలు
వీళ్ళ నాలుకలమీద పొరపాటుగా
రాయబడ్డాయి
మారుద్దామని ప్రయత్నిస్తుంటే
పళ్ళు కొరుకుతున్నారు
వాళ్ళ నాలుకలు వాళ్ళ పళ్ళ మధ్యనే
ఇరుక్కుని నలిగిపోతుంటే
ఎవరో ఏదో చేసారని కళ్ళెర్ర చేస్తున్నారు
కారణ జన్ములారా
మీరు కారణం లేకుండానే పుట్టినట్టున్నారు
అందువలననే మీ రాత మీ చేతితోనే
రాసుకోవాలనుకుంటున్నారు
.....
అడవిలోనుండి ఏరుకోచ్చిన
ఎండుపుల్లలతో ఎంత రాసినా
పుల్ల విరుగుతుందే గాని
మీ రాతలు మారవు
మీరు కోరుకున్న మార్పు
జరగడంలేదని మమ్మల్ని నిందించకుండా
ఎండిపోయిన పుల్లలను వదిలేసి
చిగురుటాకులను చూడండి ..
మీ పళ్ళ మధ్య పడి నిలువుగా తెగిన నాలుక
నవ్వడం మొదలు పెడుతుందేమో ....

@Lakshmi

Friday, February 5, 2016

నలుపు

ఆ పేరు చెప్పుకుని బ్రతికే కంటే
ప్రోస్టిట్యూషన్ బెటర్
చీరలిప్పే బ్రతుకుకంటే
చీర విప్పాల్సి వచ్చే బ్రతుకే కొంచెం బెటర్
.
మనః సాక్షి లేని మనుషులారా
మీరు మీలోనే చంప బడ్డారు
మీరు బ్రతికున్న శవాలు
మీ మనసుల కుళ్ళిన కంపు
మా ఇంటి ముందు ఆరేసిన
తెల్లని బట్టలకు మసి లాగా అంటుకుంది
.
వాటిని రోజు ఉతికి వాడుకోవాల్సి వస్తుంది
ఎక్కడ ఆ మసి నా ఒంటికి అంటుకుంటుందో అని
.

మీ నల్లటి బొగ్గు దేహాలకు సున్నమేసినా
దానితో రాయడం మొదలు పెట్టగానే
మీ సిగ్గుమాలిన బ్రతుకే బయటకొస్తుంది
.
నాకేందులే అని పక్కకు పోయినా
మీ నీడలు నన్ను చూసి
నేను మీ ముందు ఓడానని నవ్వుతున్నాయి
రోషంతో వెనక్కొస్తే
నా జీవితాన్ని నాకేయ్యాలని
మీరు పెంచిన
ఆ వంకర తోకల పిచ్చి కుక్కలు
నాలుకలు బయట పెట్టి సొంగ కారుస్తున్నాయి
.
నేను నేర్చుకున్న భాష
మనుషులకు అర్ధం అవుతుంది
అందుకే రెండు కాళ్ళమీద నిలబడలేని
కుక్కలతో మాట్లాడలేక
నా మనసుని మసిబారకుండా
కాపాడుకోవాలని వెళ్ళిపోతున్నా 
@Lakshmi

Thursday, February 4, 2016

ప్రాణం కాదు మానం

ఒకడికి ఇది కావాలి
ఇంకొకడికి అది కావాలి
మరొకడు ఏది కావాలో తెలియక
ఏది దొరికిన పర్లేదనుకుంటాడు
ఎవడికి కావాల్సింది వాడు తీసుకుపోగా
ఇంకా ఏదో మిగిలిందని వేరొకడు వచ్చాడు
వెదకగా వెదకగా దొరికింది , మిగిలి వున్న ప్రాణం
దీన్నేందుకు వదలాలని
దాన్నితీసుకుపోయాడు ఆ మహానుభావుడు .
ఇంకేం
పీక్కుతింటానికి సిద్ధం అయ్యాయి పిచ్చి కుక్కలు ..
వెంట వచ్చాయి రంగేసుకున్న గుంట నక్కలు
ఎమన్నా మిగిలితే చూసుకుని పోదామని
ప్రాణం దీనం గా చూస్తుంది దేహం వైపు ..
పాడులోకం ఎందుకు వదులుతుంది
పీల్చి పిప్పి చేసి ,
ఎముకల గూడుని ఏమి చెయ్యలేక వదిలింది
దాన్నన్నా చూద్దామని వెళ్తుంటే
వాడెవడో వెర్రి వెధవ 120 వేగంతో వచ్చి
ముక్కలు ముక్కలు చేసాడు ..
సైకో గాళ్ళు సన్నాసి వెధవలు
సంబంధం లేని వాళ్ళను కూడా
సాంతం నాకేస్తారు..
@Lakshmi

Sunday, January 10, 2016

జై జవాన్ జై కిసాన్

ఇక్కడ జావాన్లు లేరు
కిసాన్లు ( రైతులు ) లేరు

సరిహద్దుల్లో ప్రాణాన్ని కంచెగా వేసి
పహారా కాస్తూ
మేమున్నాం మీ ప్రాణాలకు హామీ
అంటుంటే
ఈ లోపల లోకల్ పందికొక్కులు
దేశాన్ని కొల్లగోడుతుంటే .....
దేశం కోసం పోరాడుతున్నాను
అని ధైర్యంగా తూటాకి ఎదురునిలిచే
ఆ పిచ్చి దేశ భక్తుల త్యాగాలకు
ఎక్కడుంది గౌరవం ..

రోజంతా కష్టపడి రాత్రికి
గుప్పెడు మెతుకులు చేతికి అందినప్పుడు
కళ్ళల్లో వస్తున్న కష్తపు కన్నీటిని
వేగంగా పక్కకి నెట్టేస్తూ
చేతిలో ఉన్నఆ కొద్ది మెతుకులను
ఏ దళారి లాక్కుపోతాడో అని
రేపొద్దున తను బ్రతకక పోతే
తన వారి బ్రతుకు ఉండదు
అని భయంతో తినే రైతుకి
ఎక్కడుంది గౌరవం

వాడి దేహం తూటకు బలయినప్పుడో
వీడి దేహం ఉరితాడుకు వేలాడినప్పుడో
ఒకసారి RIP అని పెట్టేసి
ఎవడి బ్రతుకు ఆడు బ్రతుకుతున్నప్పుడు
ఇంకా ఎక్కడున్నారు జవాన్లు , కిసాన్లు.

నా ముందు నిలబడి రూపాయి ఇవ్వమని
అడిగిన ముసలివాడు
పదెకరాల ఆసామి అని తెలిస్తే
పొలం వదల్లేక ప్రాణం వదిలేవారు
ఎక్కువయ్యారు అని అనిపిస్తే
ఎక్కడున్నారు కిసాన్లు

మా ఇంటిముందు ఉంటున్న యువతి
పెళ్ళైన మూడు నెలలకే భర్తను
యుద్ధం లో పోగొట్టుకున్న
నిర్భాగ్యురాలని తెలిస్తే
ఆమెకు ఆసరాగా నిలవాల్సిన సమాజమే
ఆమె వయసుని ఆశగా చుస్తే
ఎక్కడున్నారు జవాన్లు

మనకు అన్నం పెట్టె అన్నదాతకు అన్నం తినే
పరిస్తితి లేదు
మన ప్రాణాలు కాపాడే సైనికుడి కుటుంబానికి
రక్షణ లేదు
అందుకే చెప్తున్నా .....

ఇక్కడ
జవాన్లు లేరు
కిసాన్లు లేరు
@Lakshmi
https://www.facebook.com/koti.nagalakshmi

Tuesday, January 5, 2016

బ్రతికున్న భావం

నేను భావోద్వేగాల శవాన్ని
భరించలేని భాధయినా
చెప్పలేనంత సంతోషం అయినా
నేను చలించకూడదంట
సమాజం లో చట్టాలు
అలా రాయబడ్డాయంట
ఈ చట్టాల్ని నేను పట్టించుకోక పోతే
అవి నన్ను బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తాయంట .
సమాజంలో నుండి వెలివేస్తాయంట
మా గురువుగారు చెప్పారు
ఎంత ఆపినా
ఏదో ఒక అమావాస్యనాడు
నా ఆలోచనలు
నక్కల ఊళలో కలిసి
ఏడుస్తాయి
ఎంత ఆపినా
నా సంతోషం
ఏదో ఒక పౌర్ణమి లో
కలిసి చల్లని వెన్నెలలో నాట్యం చేస్తుంది
నా ఆలోచనల్లో ఎప్పుడో
ఈ సమాజం మరణించింది
నేనే దీన్ని ప్రతిసారి హత్య చేస్తున్నాను
నన్ను ఆపలనుకున్న ప్రతి సారి
నేను దీన్ని పొడిచి పొడిచి చంపాను
అయినా
నేను ఈ సమాజం ముందు
జుట్టు విరబోసుకున్న
ఆత్మ లాగానే కనిపిస్తున్నాను
నన్ను చంపలేక
తాను చచ్చిన సంగతి తెలియక
మూలాన కూర్చొని
మూలుగుతున్న ఈ సమాజాన్ని
నేనెప్పుడో వేలివేసాను
@Lakshmi