అరేయ్...
.
నీతో ఫోన్ మాట్లాడకుండా వుండడం కష్టంగా వుంది
నిన్ను కలవకుండా వుండడం ఇంకా కష్టంగా వుంది
నీకోసం ఎదురుచూసి నువ్వొచ్చేసరికి నిద్రపోవడం బాధగా వుంది
అంత నిద్రలోను మాట్లాడాలని ట్రై చేసి మాట్లాడకుండా పడుకోవడం ఇంకా బాధగా వుంది
.
నీ ఫోటో పక్కలో పెట్టుకుంటే
దాని మీద
కాలేయ్యలేక పోతున్నా
చేయ్యేయ్యలేకపోతున్నా...
దాన్ని చూస్తూ పడుకోలేకపోతున్నా
చూడకుండా ఆపలేకపోతున్నా
.
నేను లేచినప్పుడు నువ్వు లేవవు
నువ్వు లేచేటప్పటికి నేనుండను.
పగటి పూట ఫోన్ కలవదు
రాత్రైతే ఫోన్ ఎత్తవు .
రోజంతా గడియారం బానే తిరుగుతుంది
రాత్రి పదకొండయితే మాత్రం
నిమిషాల ముళ్ళు నిదానంగా తిరుగుతుంది.
అదేందో మరి చేతబడి చేసిందానిలా ఫోన్ కల్లి అంతే చూస్తుంటా
నేను చెప్పిందంతా అర్ధం అయిందనుకుంటూ
అర్ధం కాకపోతే నా ఖర్మనుకుంటూ
.
ఇట్లు
కడుపునిండా తిని కన్నార్పకుండా చూస్తున్న
లక్ష్మి
No comments:
Post a Comment