Showing posts with label ఇజం. Show all posts
Showing posts with label ఇజం. Show all posts

Friday, August 19, 2016

నిశాని

++++++++++
రెండు అక్షరం ముక్కలు రాగానే రచయిత అవ్వడు
నలుగురు వెనక రాగానే నాయకుడు అవ్వడు
అది సల సల కాగే రక్తం లో ఉంటుంది
నీకు నువ్వుగా పూసుకునే ఎర్రరంగుని చూసి 
రక్తపు మరకలని నువ్వే పొరబడుతున్నావు
బి పి లు పెంచుకోవడం తప్ప
నీ పెన్ను లోని సిరా ఎప్పటికి ఎరుపురంగు నింపుకోదు
తొలిపొద్దులో నువ్వు నాకు కనపడాలంటే
పడమర ఎరుపెక్కేవరకు నువ్ పోరాడాల్సిందే
అక్కడ ఇక్కడ నీడలెతుక్కునే పనిలో ఉన్ననీకు
యుద్ధం ఎక్కడ ఎలా మొదలవుతుందో ఎలా తెలుసు
రాళ్లను చేతుల్తో పగలగొట్టాలనే కసి రావాలంటే
ఆ రాళ్ళ దెబ్బ నీకు ఎప్పుడో తగిలుండాలి
ఇల్లంతా అత్తరు వాసనతో నింపుకున్న నీకు
రక్తం కక్కే అక్షర సత్యాలు అర్ధం కావు
అందుకే నిన్నంటాను నేను "నిశానీ " అని .
.
ఇప్పుడయినా  చదువుకో
కాలం కొన్ని పాఠాలు మన బ్రతుకు పుస్తకం లో రాస్తుంటుంది
నువ్వు వాటిని  చదవలేనపుడు నిరక్షరాశ్యం నిండిపోతుంది
నీకు నువ్వే చమురు లేని దీపంలా
చీకటి మగ్గిపోయి చరిత్రలో నీకంటూ పేజీ లేకుండా పోతుంది
ఇప్పటికైనా తలరాత మార్చుకొని
మాట్లాడే అక్షరాలతో సావాసం మొదలుపెట్టు .
@Lakshmi

Monday, May 2, 2016

ఎగురుతున్న ఎరుపు రంగు ఇది

ఏముంది ఆ ఇజంలో
పుడమి తల్లికి కడుపు కోత తప్ప
ఎరుపు రంగు ఏరులై పారడం తప్ప
.
నిజాన్ని మరచి ...
ఇజం ఇజం అంటూ గుండెలు బాదుకొంటూ
ఎరుపురంగు జాడలు విడుస్తున్న లేలేత అడుగులు
ఏ గమ్యాన్ని చేరాలనుకుంటున్నాయి
నీలో నువ్వు బ్రతికుంటే దాన్ని అడుగు
నీ గమనం , గమ్యం రెండూ ఒకవైపేనా అని ...
.
నిన్ను నువ్వు కాపాడుకోడానికి
ఈ ఎరుపుకండువాని ఎంచుకున్నట్టయితే
నీకు తెలియకుండానే అది నిన్ను కాల్చివేస్తుంది
నిఖార్సయిన మనుషుల నెత్తుటితో వెలిగిన సమిధ అది.
.
ఇంటికి ఎరుపురంగేసినంత మాత్రానా
నీ కళ్ళలో ఆ ఎరుపు కనపడదు
ఆకలి అన్నోడి గొంతు నులిమి
వాడి మాంసాన్ని పెంపుడు కుక్కలకు పెట్టె _ కొడుకుల
గుమ్మాలకు కాపలాగా మారిన
నీ నాయకత్వంతో విసుగెత్తిన ఈ చెమట చుక్కలు
ఏదో ఒకనాడు
తమ గుండెమంటలు చల్లార్చుకోడానికి
కల్తీ కలిసిన నీ నేత్తురిని వాడతాయి

@Lakshmi