Tuesday, May 10, 2016

ఇది అది కాదు

నగ్నంగా కనిపించే నిజాన్ని చూడలేక
మీ సిద్ధాంతాల రంగుల బట్టల్ని కప్పి
మీ చూపుతో మీ మనసుకి మీరే అసత్యాన్ని చూపి
ఆ తప్పుని సమాజానికి ఆపాదిస్తూ
మీ కవి రాతల్నినిజమని నమ్మే
భవిష్యత్తుకు
నిజాన్ని వేశ్యగా చూపి
అబద్దాన్ని అమ్మలా చూపించండి
.
మీ బాటలో నడిచిన వాళ్ళు
నిజం తెలిసిన నాడు
మీరు అందంగా అలంకరించిన స్మశానంలో
మీ బంగారు సమాధుల్ని కడతారు
@Lakshmi

( మహిళా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు )'

నేను నమ్మను
మీరు ఎన్ని చెప్పినా
ఎన్ని సార్లు చెప్పినా
ఎంత గింజుకుని చెప్పినా
నేను నమ్మను

ఈ ఒక్క రోజు
మీరు చూపించే గౌరవం చూసి
364 రోజులు చేస్తున్న
దౌర్జన్యాలను మరచి
పళ్ళికిలించడం నా వల్ల కాదు
.
సిద్దాంతాలను పేపర్లలో చూపి
చేతల్లో
మీ చెత్త బుద్దిని చూపిస్తున్న సాక్ష్యాలను
చూస్తూకూడా చూడనట్టుగా ఉంటూ
మీ మేకప్ బ్రతుకులకు
పౌడర్లు అద్దడం నాకు రాదు.
.
మీ మాటలకు చేతలకు
చప్పట్లు కొట్టే చింతామణులు
చెరువు గట్ల దగ్గర చేరి వుంటారు
వెళ్లి అక్కడ చెప్పుకోండి
మీ హృదయ పూర్వక
ఆరాధనలు , అభ్యుదయ భావాలు .
.
ఇక్కడొచ్చి
మీరెంత అరిచి గోల పెట్టినా
మీ ఉత్తుత్తి గౌరవాలను
నేను గౌరవించను
@Lakshmi

ఎవడు?

ఎవడు తిన్నాడు పచ్చడి మెతుకులు ?
ఎవడు తాగాడు ఇక్కడ గంజి ?
ఎవడిక్కడ వివక్షకు గురయింది ?
ఎవడి తరపున నిలబడి ఎవరిని ఎదిరిస్తున్నావ్ ?
ఎవరిపై కోపాన్ని ఎవరికి చూపిస్తున్నావ్ ?
ఎవరిని బలిచేసి ఎవరి ఆకలి తీర్చాలనుకుంటున్నావ్ ?
చివరికి ఎవరికి గర్భశోకం మిగులుతుంది ?
ఈ ప్రశ్నలకు తిరిగి ప్రశ్నలే వస్తాయి జవాబుగా ...
.
ప్రశ్నకు అసలైన జవాబు దొరకిన నాడు
పేదోడికి పెద్దోడికి మధ్య
మధ్యవర్తిలా వ్యవహరిస్తూ
పుల్లా పుల్లా చేర్చి
ఇన్నాళ్ళు మామద్యన మంటపెట్టిన
ముండా కొ__ కుల అస్థిపంజరాలతో
మేమందరం చలి కాసుకుంటాం
@Lakshmi

మాది పొనుగుపాడు

మాది పొనుగుపాడు
మళ్లీ చెప్తున్నా ... మావూరు పొనుగుపాడు ..
నేను పుట్టి పెరిగిన ఊరు
నాకు
కష్టాలు చూపించిన ఊరు
ఇష్టాలను పెంచిన ఊరు
కష్టపడి ఇష్టాన్ని దక్కించుకునే
కసిని నేర్పిన ఊరు
ఇక్కడే
నేను సెలయేటి నీళ్ళతో ఆడాను
గట్లు తెంచుకున్న వరదలో ఈదాను
ఇక్కడే
నేను వేప చెట్ల నీడలో సేద తీరాను .
ఎర్రటి ఎండలో కూలిపనులకు పోయాను
ఇక్కడే
నేను మధురమైన ప్రేమను పొందాను
కపట మనసుల మోసాలకు బలయ్యాను
ఇక్కడే
నేను నా మనసుని ఆస్వాదించాను
నా అంతరాత్మను అనుభూతి చెందాను
ఇక్కడే
నా అనుభవాలు అక్షరాలుగా మార్చగల
పరిజ్ఞానం పొందింది
ఇక్కడే
అక్షరజ్ఞానాన్ని అనుభూతులుగా మార్చుకోగల
పరిణితి చెందింది
.
.
మాది పొనుగుపాడు
మళ్లీ చెప్తున్నా ... మావూరు పొనుగుపాడు ..
.
బంధాల విలువలను
పాఠాలుగా నేర్పగలదు
గుణపాఠాలతోనూ నేర్పగలదు.
.
@Lakshmi

@PONUGUPADU

మనసున్న మనుషులు
మమతలతో కట్టుకున్న పొదరింటి
వాకిట్లో విరిసిన విరజాజుల వాసనలతో
తన మదిని నింపుకుంటున్న ఆ శివయ్య ఓ దిక్కున
.
ఉత్తరపు పొలాన అలసి వచ్చి
పచ్చగడ్డి తో వేసిన పానుపున
సేదదీరే కోడెదూడలను
చూస్తూ మురిసిపోతున్న శ్రీ రామచంద్రుడు మరో దిక్కున
.
అంతా నావాళ్ళే అనుకుంటూ
అన్నిటిని ఆలకిస్తూ
అరుగుమీదకూర్చోని వచ్చే పోయే వారిని
వివరాలు అడుగుతున్న ఆ పోతులురయ్య ఊరిమధ్యన
.
అన్నింటా అందరిని కాపాడుకొస్తూ
ఊరి పొలిమేరలను కాస్తున్న
ఆ అక్క చెల్లెళ్ళు పోలేరమ్మ అంకమ్మలు ఊరు చివరన
.
.
ఇన్నేళ్ళుగా కనిపించని అందాలు
ఈసారి కొత్తగా తోచాయి
నా ఊపిరి నా ఊరి పునాదులతో నిండిపోయింది
ప్రతిసారి పండగంటే రెండు రోజులు పనికి సెలవులాంటిది
కాని ఈసారి
తిరుగు ప్రయాణం లో
అమ్మ సర్దే అరిసెల పార్సిళ్ళ తో పాటు
మోయలేనంత బరువున్న
అనుబంధాల మధురానుభూతులుగా నాతో వచ్చాయి
@Lakshmi

ఓ రోజు వస్తా మీకోసం

ఎన్ని కన్నీళ్లు మింగానో ఆరోజు
బ్రతకాలనే దాహం తీర్చుకోడానికి
చేతిలో వున్నది ఒక్కసారిగా గొంతులో పోస్తే పనైపోతుంది
అంతవరకే తెలుసు అప్పటివరకు
ఇష్టంలేని కూరే కడుపులోకి దిగదు
అలాంటిది సంబంధం లేని దేదో నాలుకమీదపడగానే
ఒక్కసారిగా పేగులు ఏడవడం మొదలు పెట్టాయి నన్ను ఏం చెయ్యొద్దు అంటూ
రెండు చేతులతో నోటి నైతే కప్పి పెట్టాను కానీ
కడుపులోనుండి వస్తున్న వేడి ఆవిర్లు
వేరే మార్గాలను వెతుక్కునే ప్రక్రియలో
గొంతు దాటిన కీటకనాసిని కంపు
ముక్కుపుటల్లోంచి మళ్లీ బయటకు వస్తుంది
ఏడవాలనే ఉద్దేశం లేకపోయినా
కళ్ళు ఎర్రబడి
ఆ మంటల్లోంచి కాగిపోయిన నీరు కారిపోతోంది
ఏమి లేదు ఇంకో అయిదు నిముషాలు... అంటూ
నా చేయి నేనే పట్టుకొని ఒదార్చుకుంటుంటే
రెండు నిమిషాల్లో కనపడని గొంతు వినపడుతుంది
కానీ ఆమె చెప్పింది తప్పు అనడానికి ఆధారమైన నేను , నాకే కనిపించడం లేదు .
ఏమీ చెయ్యలేక ,
అబద్దాలకు భయపడి నిజాన్ని నిరూపించలేక
చేతకానిదానిలా , చెయ్యని తప్పును నాతోనే సమాధి చేసుకున్నా ..
ఆ సమాధి కట్టి రేపటికి ఆరేళ్ళు ...
కానీ నా ఆత్మ ఇంకో అరడజను గొయ్యిలు తవ్వి ఎదురుచూస్తుంది
వచ్చే జనభా లెక్కల్లో ఎవరి లెక్క తప్పబోతుందో మరి ....
@Lakshmi

Monday, May 2, 2016

ఎగురుతున్న ఎరుపు రంగు ఇది

ఏముంది ఆ ఇజంలో
పుడమి తల్లికి కడుపు కోత తప్ప
ఎరుపు రంగు ఏరులై పారడం తప్ప
.
నిజాన్ని మరచి ...
ఇజం ఇజం అంటూ గుండెలు బాదుకొంటూ
ఎరుపురంగు జాడలు విడుస్తున్న లేలేత అడుగులు
ఏ గమ్యాన్ని చేరాలనుకుంటున్నాయి
నీలో నువ్వు బ్రతికుంటే దాన్ని అడుగు
నీ గమనం , గమ్యం రెండూ ఒకవైపేనా అని ...
.
నిన్ను నువ్వు కాపాడుకోడానికి
ఈ ఎరుపుకండువాని ఎంచుకున్నట్టయితే
నీకు తెలియకుండానే అది నిన్ను కాల్చివేస్తుంది
నిఖార్సయిన మనుషుల నెత్తుటితో వెలిగిన సమిధ అది.
.
ఇంటికి ఎరుపురంగేసినంత మాత్రానా
నీ కళ్ళలో ఆ ఎరుపు కనపడదు
ఆకలి అన్నోడి గొంతు నులిమి
వాడి మాంసాన్ని పెంపుడు కుక్కలకు పెట్టె _ కొడుకుల
గుమ్మాలకు కాపలాగా మారిన
నీ నాయకత్వంతో విసుగెత్తిన ఈ చెమట చుక్కలు
ఏదో ఒకనాడు
తమ గుండెమంటలు చల్లార్చుకోడానికి
కల్తీ కలిసిన నీ నేత్తురిని వాడతాయి

@Lakshmi